1-شهید فامیل مهرپوردولق:
📍 محل تولد: دیولق
📅 تولد: ۱۳۴۵
🕯 شهادت: ۱۳۶۰/۰۷/۰۵ – دارخوین
در روزگارانی که دفاع از خاک، شرافت و ایمان، سنگ محک مردان بود، نوجوانانی برخاستند که سن‌شان کوچک بود، اما دل‌شان دریایی. یکی از آن دلیرمردان، شهید فامیل مهرپور بود؛ جوانی از دیار دیولق که با قلبی روشن از عشق به اهل‌بیت(ع) و غیرتی ریشه‌دار در تربیت روستا، داوطلبانه قدم در میدان جهاد نهاد.
او در سال ۱۳۴۵ چشم به جهان گشود؛ در دامان مادری صبور و پدری مؤمن پرورش یافت و با آنکه هنوز در آغازین سال‌های جوانی بود، بی‌تردید راه عاشقی را شناخت. زمانی که میهن، غرق در آتش تهاجم بعثیان شد، فامیل مهرپور، خاموش نماند. نه از ترس گفت، نه از بهانه. تنها گفت: «می‌روم… باید بروم…»
در میان خاک‌های داغ جنوب، در حوالی دارخوین، این نوجوان مؤمن و رزمنده، روح خویش را در طبق اخلاص نهاد و به افق پرواز کرد؛ همان‌جایی که تنها مردان خدا به آن راه دارند.
در شبی که به شب عاشورا شبیه بود، او وصیت‌نامه‌اش را نوشت. این جملات از دل برآمده، گواه روح حسینی‌اش بود:
> «امشب شب عاشوراست. چنانکه امام حسین (ع) فرمودند، فردا حمله دشمن شروع می‌شود. ما هم فردا حمله را بر مستکبران و خفاشان بعثی که به کشورم، وطنم و آب و خاکم هجوم آورده‌اند آغاز خواهیم کرد، تا عزت و شرف و ناموسمان حفظ شود.»
و چه شباهتی… نوجوانی در صحرای دارخوین، با نگاهی عاشورایی، در صبحی روشن، از خاک گذشت و به آسمان پیوست.
شهید فامیل مهرپور، نماد غیرت، وفاداری و شجاعت نسلی است که ایمان را در عمل معنا کردند، نه در شعار. او گرچه جوان بود، اما انتخابش بزرگ، نگاهش عمیق و قدمش استوار بود. یادش، تا همیشه بر لوح افتخار دیولق خواهد ماند.
🌺 یادش گرامی، راهش پررهرو
